[İng. Pain; Fr. Douleur; Al. Schmerz] Vücuddaki herhangi bir örselenmeye ya da yaralanmaya eşlik eden durum ya da hoşlanılmayan duygudurum. Hoş olmayan fiziki durum. Hazzın karşıtı duyum.
Hazza erişme ve acıdan kaçınmanın, insanı harekete geçiren en temel ilkelerden bir oldukları savunulmuştur. Acı, bundan dolayı, insan tecrübesi ve yaşamındaki olumsuz öge olarak değerlendirilir. Bunun birlikte, hazzı geçici bir şey olarak gören Schopenhauer gibi bazı kötümser filozoflara göre, acı dünyanın en temel ve önemli boyutudur.
Başka bir deyişle, iradeyi temele alan Schopenhauer'a göre, irademiz, dış dünyaya ilişkin bilgisi oranında, iki şeyden birisi seçer: Dış dünyayı iyi bilirsek, yaşamayı, kötü bilirsek, ölmeyi seçeriz. İrademize engel olan şeylere acı ya da elem, isteyip ulaştığımız şeylere de haz diyoruz. Oysa, ona göre her hareket, her eylem bir ihtiyacın sonucudur. Karşılanan ihtiyaçlar haz verir, bununla birlikte, bu durum her zaman geçicidir.
Arzu kandırıldak sonra, haz biter ve yeni bir arzu başlar. Arzunun başlangıcı, arzu tatmin edilinceyekadar, acı ya da elemdir. Yaşamın esası, öyleyse acıdır, zira arzu sonsuzdur.
KAYNAK: Felsefe Sözlüğü - Prof.Dr.Ahmet Cevizci
NOT:Arkadaşlar, kaynak olarak kullandığım kitap, değerli hocamız Prof.Dr. Ahmet Cevizci'nin kitabıdır. Bazı yazım yanlışlarını da düzeltmekteyim, eski bir basım olduğundan dolayı buna gerek duyduğumu söyleyebilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder