Güneşimize ortalama olarak en yakın noktası 46.000.000 km olarak Merkür adını Roma mitolojisinden, tanrıların habercisi Merkür'den alır. Günöte olarak 70.000.000 km olan Merkür'ün ortalama uzaklığı güneşten 57 milyon kmdir. Yer benzeri gezegenler sınıfında olan Merkür kendi ekseni etrafında 116 gün gibi bir sürede ekseni etrafında dönmesini tamamlar. Herhangi bir doğal uydusu bulunmamaktadır.
Merkür'ün yüzeyi coğrafik bakımdan çok zengindir. Görüldüğü üzere merkürün yüzeyi bir bombardımana tutulmuş gibidir. Çok ince de olsa bir atmosfere sahiptir, güneşe dönük tarafıyla, olmayan taraf arasındaki ısı farkları aşırı derecede değişkenlik gösterir. -173 K ve 410 derece gibi ısı farklılıkları görünür. Dış merkezliliği güneş sistemindeki her gezegenden büyüktür ayrıca üzeri kraterler ve uçurumlar ile doludur. Dünyadan sabah ve akşam saatlerinde gözükebilir fakat gecenin bitişinden bir süre sonra gözümüzün görünürlüğünden kaybolur gider. Ortalama yörünge hızı saatte 47 km/s olarak belirlenmiştir. Şu ana kadar Mariner 10 ile Messenger uzay araçları Merkür'de başarılı testler yapmıştır.
Merkür'ün iç yapısını görüyoruz. Sizler için açıklamak isterim ki kabuğu 100-300 km arasındaki bir kalınlıktadır. Mantosu 600 km kalınlığındadır.Çekirdeği ise 1.800 km yarıçapa sahip bir gezegendir.
Güneş sisteminde bulunan en küçük gezegenlerden biridir ve sınıflandırma olarak yer benzeri gezegenlerden biri olarak yer almıştır. En büyük uydular Titan ve Ganymede'den daha ağır olsa da bu devasa uydulardan daha küçüktür. Merkür'ün 5.427 g/cm3'lük yoğunluğu güneş sistemindeki en büyük ikinci en yüksek yoğunluğa sahiptir.
%70 metalik ve %30 silikat maddelerinden oluşmaktadır. Merkür, Titan ve Dünya atmosfer konusunda Güneş sistemimizin üç sözü geçen gökcismidir. Tabi ki Titan ve Dünya ile yarışa kalkabilecek konumda olmadığını belirtmek gerekiyor. Merkür'ün çapı 4879,4 km'dir. Üzerine düşen güneş ışıklarının 0,11 albedo değerini yani yansıtılabilirlik miktarını geri yansıtabilir.
MERKÜR GEÇİŞİ
Merkür'deki çoğu yer şekli Güneş sistemimizin ilk doğum sancılarından kalma izlerdir. En büyük çarpışma izi 1300 km çapındaki Caloris Havzasıdır. Bu dev lav denizi 100 km çapındaki bir gökcisminin çarpması ile gezegenin manto tabakasından yüzeye çıkmış sıvılaşmış materyal ile oluşmuş, bu arada şok dalgalarının gezegen boyunca yayılarak diğer yüzünde odaklanması sonucunda Caloris havzasının tam karşı konumunda 500.000 km2 lik engebeli bir hal almıştır.
Merkür'deki kurtulma hızına gelecek olursak Dünya'nın ancak %40 ı kadardır.
Mariner 10'in çektiği bir fotoğraf
Merkür'ün en önemli noktalarından biri gezegenin küçüklüğüne rağmen dikkate değer bir manyetik alanı bulunmasıdır. Bu da bize gezegenin her ne kadar küçük te olsa çekirdeğinin çok ta bozulmamış olduğu anlamına gelmektedir. Merkür'ün Manyetosferi olduğunu keşfeden uzay aracı Mariner 10 dir. Her iki yılda bir gezegen ile buluşmaya devam etmektedir. Güneş sistemimizdeki Güneş tanrısına en yakın kardeşimizin fotoğraflarıyla yazıma son verirken bir sonraki gezegenimiz Venüs'e kadar hoşçakalın diyorum.
CALORİS HAVZASI
COPERNİCUS
HARİKA BİR ÇEKİM AÇISI İLE MERKÜR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder